Wie de vijand niet wil begrijpen is veroordeeld tot nepnieuws

(wordt nog nader uitgewerkt)

Wanneer een oorlog eenmaal is uitgebroken is het stadium van onderhandelen voorbij. De beslissing is gevallen en men wil geen energie meer besteden aan het nadenken over de vraag of de vijand misschien op bepaalde punten gelijk had. Men roept nu op tot eenheid en het bundelen van alle krachten. Aan beide zijden wordt de normale nieuwsvoorziening vervangen door eenzijdige oorlogspropaganda en tunnelvisie. Dissidente opvattingen worden niet meer toegestaan. Erger nog: ook mensen die het standpunt van de vijand niet delen, maar alleen maar proberen te begrijpen het standpunt van de vijand te begrijpen worden beschuldigd van verraad.

Vanuit militair standpunt is dit allemaal begrijpelijk, maar voor historici, filosofen, ethici, onafhankelijke politici en journalisten en in het algemeen waarheidszoekers is dit een moeilijk te verdragen situatie. Er wordt hun geweld aangedaan doordat zij gedwongen worden hun principes te verloochenen.

De consequenties hiervan zijn niet alleen van theoretisch belang, maar ook van heel praktisch belang. Vooral na de opkomst van de massamedia is het probleem ontstaan van het “nepnieuws”. De steeds verder voortschrijdende techniek maakt het steeds gemakkelijker valse berichten te vervaardigen die nauwelijks nog zijn de onderscheiden van echte berichten. Dat geldt voor alle gebieden. Wie niet meer de behoefte voelt en het vermogen bezit om op het gebied van oorlog “waar” en “onwaar” te onderscheiden zal dat ook niet hebben op andere gebieden. Hij is veroordeeld tot nepnieuws.

29 januari 2023